Owoce
Powinno unikać się np. spożywania płatków owsianych łącznie z owocami, sokami owocowymi, ponieważ zawarta w nich witamina C oraz kwasy owocowe (np. kwas jabłkowy) zredukują żelazo F2+ do Fe3+, co spowoduje, że organizm osoby cierpiącej na hemochromatozę zaabsorbuje więcej żelaza.

Błonnik pokarmowy oraz fityniany
Warto pamiętać, że hamujące działanie błonnika pokarmowego oraz fitynianów we wchłanianiu żelaza można osłabić poprzez zakwaszenie pokarmu (fermentacja, dodatek witaminy C, owoców, soków owocowych).

Czyli np. sałaty nie skrapiamy sokiem z cytryny lub nie popijamy żadnym sokiem owocowym, ponieważ spowoduje to osłabienie “ochronnego” działania błonnika pokarmowego oraz fitynianów, jak również redukcję żelaza Fe2+ do Fe3+, a tym samym zwiększy przyswajalność całkowitego żelaza zawartego w danej potrawie.

Warzywa
Wysoka zawartość żelaza w produkcie nie zawsze oznacza, że jest on dobrym źródłem tego pierwiastka, którego, pamiętajmy, biodostępność zależy m. in. od czynników występujących równocześnie w danym produkcie/potrawie (fityniany, szczawiany). I tak np: szpinak wbrew pozorom, mimo, że jest bogaty w żelazo, zawiera równie dużo szczawianów, które ograniczają wchłanianie tego pierwiastka. Niestety, ten sam szpinak podany z mięsem, bądź z dodatkiem soku z cytryny, stanie się bombą dobrze przyswajalnego żelaza Fe2+.

Żeliwne naczynia
Gotowanie w żeliwnych naczyniach (żeliwne kociołki stosowane podczas biesiadowania przy ognisku, patelnie, garnki żeliwne) zwiększa zawartość żelaza w pokarmie.

Obróbka żywności
Obróbka termiczna żywności może powodować straty zawartości żelaza w produkcie. Z kolei przechowywanie żywności w puszkach może zwiększyć w niej zawartość tego pierwiastka. 

Przyswajalność żelaza obniżają: Przyswajalność żelaza podnoszą:
błonnik dodawanie niewielkich ilości mięsa czerwonego, białego lub ryb do pokarmu roślinnego
fityniany łączenie warzyw z owocami szczególnie bogatymi w witaminę C
szczawiany popijanie sokami pokarmów bogatych w żelazo Fe3+
polifenole (kawa, herbata, niektóre herbaty ziołowe, kakao) zażywanie witaminy C podczas lub bezpośrednio po posiłku
białka inne niż białka mięsa octy spożywcze (jabłkowy, ryżowy, balsamiczny, spirytusowy)
wapń (ale w dużych dawkach >800 mg) poddawanie procesom fermentacji produktów (kapusta, mleko, soja, zboża)
cynk moczenie oraz kiełkowanie fasoli, zbóż
karotenoidy (likopen, zeaksantyna, luteina)  
przyprawy (oregano)  

Zasięgnij porady u doświadczonego dietetyka, aby przy okazji redukowania żelaza z diety, nie spowodować innych niedoborów/nadmiarów w organizmie, które z biegiem czasu mogą doprowadzić do rozwinięcia się innych chorób.