vitabolicus.pl skuteczna dieta

dieta w chorobach z nadmierną kumulacją żelaza - część 2.

 

Hemowa postać żelaza znajduje się głównie w produktach pochodzenia zwierzęcego (w formie jonów Fe2+), przy czym jest łatwo przyswajalna, a proces ten w znacznym stopniu nie zależy od innych składników pokarmowych.

Z kolei postać niehemowa (jony Fe3+), słabo wchłaniana, występującej głównie w produktach pochodzenia roślinnego. Ze względu na jej niską biodostępność, żelazo Fe3+ musi zostać zredukowane w świetle jelita do Fe2+, co umożliwi wchłonięcie tego pierwiastka przez enterocyty (komórki jelita cienkiego). Dlatego też proces ten jest w znacznym stopniu uzależniony od innych ułatwiających tą redukcję składników pokarmowych występujących w danym pożywieniu.

Tabela 2. Postacie żelaza i ich źródła w pożywieniu
żelazo hemowe żelazo niehemowe
Wołowina Soja, fasola, groch (nasiona suche)
Cielęcina Pietruszka nać
Wieprzowina Szpinak
Wątróbka Buraki
Drób Orzechy, pestki dyni
Ryby Owoce suszone
Kiełbasy Płatki owsiane
Kaszanka Kasza gryczana
Salceson czarny Chleb (żytni, chrupki)
Pasztetowa Jajo całe, jaja w proszku
Serca Żółtko

Mięso
Najlepszymi źródłami żelaza hemowego są: mięso czerwone oraz białe, ryby, jak również owoce morza, czyli produkty, których w hemochromatozie należy raczej unikać. Ponadto białka mięsa mają korzystny wpływ na wchłanianie żelaza nie tylko w nim zawartego, ale równocześnie spożywanego żelaza niehemowego. Czyli połączenie w jednym posiłku np. drobiu z warzywami szczególnie bogatymi w żelazo Fe3+ zwiększy wchłanianie tego pierwiastka z przewodu pokarmowego.

Soja i jej przetwory
Soja teoretycznie stanowi bogate źródło żelaza, ale ze względu na dużą zawartość fitynianów jest ono trudno wchłaniane z pożywienia. Natomiast, jeśli tą samą soję poddamy procesowi fermentacji, to wówczas uzyskane z niej produkty (sos sojowy, pasta miso, tempeh) mogą stać się źródłem dobrze wchłanianego żelaza (choć nie wszystkie badania to potwierdzają).

Zboża i produkty zbożowe
W hemochromatozie należy uważać na spożywanie chleba na zakwasie, ponieważ długotrwała fermentacja ciasta umożliwia rozkład fitynianów, a tym samym zwiększa biodostępność żelaza niehemowego (Fe3+).

 

O pozostałych produktach z tabeli opowiem już wkrótce.

dieta w chorobach z nadmierną kumulacją żelaza - część 1.

Żelazo jest pierwiastkiem niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania organizmu, jednak okazuje się, że jego nadmiar jest dla nas silnie toksyczny i może przyczynić się do wielu dolegliwości zdrowotnych. Organizm pozbawiony prawidłowej regulacji kontroli ilości żelaza w organizmie wchłania w nadmiarze ten pierwiastek z pożywienia, z równoczesnym odkładaniem go w miąższu komórek różnych tkanek. W ten sposób rozwijająca się hemochromatoza przyczynia się do uszkodzenia struktury, a w konsekwencji do upośledzenia funkcji ważnych narządów (wątroby, nerek, serca, trzustki, a nawet mózgu). Ponadto, nadmiar skumulowanego żelaza w organizmie doprowadza również do stresu oksydacyjnego bardzo negatywnie wpływającego na cały nasz organizm.

undefined

Wyróżniamy hemochromatozę:

  • pierwotną (czyli dziedziczną, będącą następstwem defektu genetycznego),
  • wtórną do innych chorób (związaną z takimi stanami patologicznymi, które przyczyniają się do nadmiernego gromadzenia żelaza w organizmie - tabela 1).
 
Tabela 1. Wtórna hemochromatoza – nabyte przeładowanie żelazem
niedokrwistość z przeładowaniem żelaza talasemia, niedokrwistość syderoblastyczna, niedobór kinazy pirogronianowej
choroba wątroby niealkoholowe stłuszczenie wątroby (NASH)
choroby trzustki przewlekłe zapalenie trzustki (PZT), mukowiscydoza
pozajelitowe przeładowanie żelazem powtarzane przetoczenia krwi
dietetyczne przeładowanie żelazem przedłużona terapia doustna żelazem

Żelazo, wbrew pozorom, jest szeroko rozpowszechnionym pierwiastkiem w przyrodzie. Występuje niemal we wszystkich produktach spożywczych, a żeby nie było zbyt prosto - dodatkowo w różnych ilościach i w dwóch postaciach: hemowej oraz niehemowej. Ale o tym jutro...

Home